SÜNEN TİRMİZİ :
Horasan illerinden
Tirmizli büyük hadis alimi Muhammed b. İsa et-Tirmizî'nin sünen nevinden hadis
kitabıdır. el-Câmi'u's-Sahih adını taşıdığı halde daha çok Sünen Tirmizî adiyle
meşhur olmuştur.
Hasen bahsinde söz
konusu edildiği gibi Sünen Tirmizî'nin en önemli özelliği sahih hadislerin
yanında hasen hadislere de yer vermesidir. Söylendiğine göre hasen terimini ilk
olarak Tirmizî kullanmıştır. Bununla birlikte Sünende bazı hadisler için
Sahih-hasen, gibi iki; bazı hadisler hakkında da hasen-sahih-garîb gibi üç
terim bir arada kullanılmıştır. 50 kitâb başlıklı ana bölümü oluşturan
bablarında 3956 hadis vardır.
Tirmizî Sünenin sonuna
bir de ilel bölümü eklemiş, burada sünen hadislerinin kısa bir
değerlendirmesini yapmış, kısmen kullandığı terimleri açıklamıştır. Buna göre
Sünende bulunan bütün hadisler alimlerin amel ettikleri hadislerdir. Bu
hadislerle birlikte yerine göre kimi imamların bazı meselelerdeki görüşlerine
de yer vermiş, pek çok hadisin değişik tariklarına ve illetlerine işaret
etmiştir. Birçok babına isnadı garîb hadisle başlamıştır. Metot olarak
bablarına daha ziyade bir sahabîden sahih tarîkla gelen meşhur bir hadisin
konusunu unvan olarak kuymuş, o konuda sıhâh sahiplerinin rivayet ettiği
hadisleri vermiştir. Daha sonra onların rivayet etmedikleri başka sahabîlerin
hadislerinden çıkan sahih hükmü kaydetmiştir. Bununla kendi sevkettiği hadisi o
sahabîlerin rivayet ettiğine değil o babda başka sahabîlerden varid olan
hadislerin de bulunduğuna dikkat çekmek istemiştir, el-Irakî, bunun yerinde bir
metot olduğunu ancak birçok alimin Tirmizî'nin bu metodunun, verdiği hadisin o
sahabîler tarafından rivayet edildiği şeklinde yanlış anlamaya yol açtığını
söylemiştir.
Öte yandan İbn receb'in
kaydettiğine göre Sünen Tirmizide sahih, hasen ve garibin yanısıra özellikle
menâkib konusunda münkere varan garâ'ib de rivayet edilmiştir. Fakat bunları
sükutla geçiştirmemiş, açıklamıştır. Bununla birlikte Sünende yalanla itham
edilmiş veya yalancılık ithamında cerh ve ta'dil alimlerinin birleştiği bir
raviden tek bir isnadla rivayet ettiği hadis yoktur. Nadir olarak isnadında
böyle bir ravinin bulunduğu hadis rivayet etmişse onu değişik tanklarla rivayet
ederek adeta kuvvetlendirmiş, yerine göre ravileri hakkında verilen cerh ve
ta'dil hükümlerini de nakletmiştir.
Bu ve benzeri
özelliklere sahip Sünen Tirmizî, İslâm aleminde tutunmuş ve üzerinde hayli
çalışmalar yapılmıştır. Önemli şerhleri şunlardır:
1. Arîzatu'l-Ahvezî fî
Şerhi't-Tirmizî: Muhammed b. Abdillâhi'l-İşbilî, İbnu'l-Arabî,
2. Şerhu’t-Tirmizî:
Muhammed b. Muhammed el-Ya’murî, İbn Seyyidi'n-Nâs,
3. Kûtu'l-Mu'tezî fî
Şerhi’t-Tirmizî: Celaluddin Abdurrahmân b. Ebibekr es Suyuti,
4. Tuhfetu'l-Ahvezî
li-Şerhi Câmi'i't-Tirmizî: Abdurrahmân el-Mubârekfûrî.
Sünen Tirmizî'nin
Muhammed b. Akîl ve Süleyman b. Abdilkavî et-Tûtî tarafından yazılmış
muhtasarları vardır. Türkçeye de çevrilmiştir.